آيا علمای اهل سنت نیز امامت را از اصول دين دانسته اند؟

[ناشناس]

آیه یا روایتی نداریم که در آن اصول یا فروع دین ذکر شده باشد؛ حتی تعبیر اصول و فروع دین تعابیری هستند که علمای دین آنها را بنا نهاده اند . به این شکل تعبیری در قرآن و سنت نیامده است ؛ البته تعابیر گوناگونی در خصوص موارد معینی که آن ها را به عنوان اصول دین یا فروع دین می شناسیم و هزاران آیه و روایت در مورد اهمیت و جایگاه آن ها داریم. اما این تقسیم بندی مشخص ، نوعی دسته بندی و جمع بندی معرفتی است که توسط بزرگان دین صورت گرفته است. علمای دین از مجموعه آیات و روایات به این نتیجه رسیده اند که سه اصل توحید و نبوت و معاد که زیر بنای همه ادیان آسمانی هستند، اصول و پایه های دین اسلام شمرده می شوند. به همین خاطر آن ها را به طور خاص و جداگانه مطرح نموده و فقها تقلید در اعتقاد به آن ها را جایز ندانسته اند. این موارد را به عنوان شاخصه ی تعیین کننده ی مبانی فکری دین اسلام مطرح کرده اند . اما با توجه به فرقه ها و گرایش های گوناگونی که در دین اسلام به وجود آمد، لازم بود که نگاه عمیق و دقیق اسلام که در قالب سنت رسول خدا و اهل بیت علیهم السلام برای ما تبیین شده، به عنوان اصول شاخص و متمایز اسلام معرفی شود؛ در نتیجه دو اصل امامت و عدل هم به این اصول ضمیمه شد تا حدود تفکر دقیق اسلامی و شیعی را به خوبی روشن سازد. پس در حقیقت دو اصل امامت و عدل بیانگر گرایش خاص شیعی در بین فِرق اسلامی هستند(یعنی اصول مذهبند) که چون معتقد است حقیقت تفکر ناب اسلامی تنها در قالب همین تفکر، معقول و قابل توجیه است؛ به خاطر ریشه ای و اساسی بودن این دو اصل در تفکر شیعی آن ها را در ضمن اصول دین مطرح نموده است. در واقع عدل زیر مجموعه ی بحث توحید و در زمره صفات الهی است و امامت هم زیر مجموعه ی اصل نبوت قرار می گیرد و به نوعی ادامه ی آن محسوب می شود.

[نویسنده]

نوشته‌ها